Topadvocaat Stijn Franken overleden: de man die Lucia de Berk vrijsprak en Holleeder verdedigde
Amsterdam, donderdag, 27 november 2025.
Strafrechtadvocaat Stijn Franken overleed vandaag op 58-jarige leeftijd aan kanker. Hij redde verpleegkundige Lucia de Berk van levenslang voor moorden die zij niet pleegde en werd in 2010 vrijgesproken. Franken verdedigde ook Willem Holleeder en Volkert van der Graaf, de moordenaar van Pim Fortuyn. Collega’s noemen hem een van de scherpste juristen van Nederland die altijd naast mensen bleef staan ‘juist als de wereld zich had afgewend’. In 2018 werd hij verkozen tot beste advocaat van Nederland. Eind 2024 verscheen nog zijn boek ‘Laatste man’ over zijn carrière als verdediger van de moeilijk verdedigbaren.
Een carrière vol complexe zaken en juridische triomfen
Franken studeerde rechten in Tilburg en promoveerde daar in 1993 op het onderwerp ‘Voeging ad informandum in strafzaken’ [4]. Sinds 1994 werkte hij als advocaat [2][3] en bouwde een reputatie op met zaken die veel media-aandacht trokken. Zijn bekendste zaak blijft die van Lucia de Berk, de Haagse verpleegkundige die aanvankelijk levenslang kreeg voor zeven moorden en drie moordpogingen op ziekenhuispatiënten [2][3]. Met Frankens hulp werd de zaak heropend, wat in 2010 tot haar vrijspraak leidde [2][3]. Ook verdedigde hij Volkert van der Graaf, de moordenaar van Pim Fortuyn in 2003 [1], en de Rotterdamse drugshandelaar ‘zigeunerkoning’ Kobus L. en hasjhandelaar Charles Z [2]. In het proces over de moord op advocaat Derk Wiersum stond hij de weduwe bij als slachtofferadvocaat [2].
Holleeder-zaak en controverses markeren loopbaan
Franken verdedigde ook Willem Holleeder, maar legde die verdediging in mei 2016 neer na advies van de deken van de Amsterdamse Orde van Advocaten [3][6]. De reden: Franken was eerder ook advocaat geweest van Holleeders ex-vriendin Sandra den Hartog, die later tegen Holleeder getuigde in het moordproces [3]. In 2019 kwam Franken in opspraak vanwege een telefoongesprek uit 2011 tussen misdaadverslaggever Peter R. de Vries en Willem Holleeder op Frankens kantoor [3][6]. Hij zou zijn ‘geheimhouderstelefoon’ beschikbaar hebben gesteld - een lijn alleen bedoeld voor communicatie tussen advocaat en cliënt [3]. Ondanks deze controverses behield Franken het respect van collega’s. Hij was sinds 2002 verbonden aan de Universiteit Utrecht als hoogleraar straf(proces)recht [3][4] en werd in 2018 verkozen tot beste advocaat van Nederland na een enquête onder vijfhonderd collega’s [2][3][4].
Laatste boek als testament van juridische filosofie
Eind 2024 verscheen Frankens boek ‘Laatste man’, waarin hij zijn persoonlijke motivatie beschreef: het idee dat de advocaat soms de enige is die tussen de verdachte en de afgrond blijft staan [2][5]. Het boek is meer dan een loopbaanoverzicht - het vormt een moreel pleidooi en spiegel voor de samenleving [5]. Zijn kantoor Spijker Strafrechtadvocaten omschrijft hem als ‘een van de scherpste juristen uit het Nederlandse strafrecht, maar bovenal een mens die wist wat het betekende om naast iemand te staan - juist als de wereld zich had afgewend’ [2][4][5]. Franken laat een vrouw en vier kinderen achter [4]. In zijn laatste contact met NU.nl zei hij nog van elke dag te genieten die hij mocht meemaken [2]. Nederland verliest met Franken een advocaat die zich richtte op de moeilijk verdedigbaren - niet uit sensatiezucht, maar uit overtuiging [5].