Hoe 56.000 superrijken meer bezitten dan de helft van de wereldbevolking
Wereldwijd, dinsdag, 9 december 2025.
Het World Inequality Report 2026 toont schokkende cijfers: de rijkste 0,001% van de wereldbevolking bezit meer vermogen dan de armste 50% bij elkaar. Terwijl Elon Musk mogelijk een beloning van 1 biljoen dollar krijgt, besteden arme landen in Afrika slechts 200 euro per leerling per jaar aan onderwijs - 40 keer minder dan rijke landen. Thomas Piketty benadrukt dat deze groeiende ongelijkheid geen natuurwet is, maar een politieke keuze die we kunnen omkeren.
Extreme concentratie van rijkdom breekt alle records
De cijfers zijn bijna onvoorstelbaar. Slechts 56.000 mensen - de rijkste 0,001% van de wereldbevolking - bezitten meer vermogen dan de armste helft van alle mensen op aarde [1]. Dat betekent dat een groep zo klein als de inwoners van een middelgrote Nederlandse stad meer bezit dan 4 miljard mensen. De top 1% van inkomenstrekkers verdient 2.5 keer zoveel als de gehele onderste helft van de wereldbevolking [1]. Het vermogen van miljardairs en centi-miljonairs groeit sinds de jaren negentig met ongeveer 8% per jaar - bijna twee keer zo snel als de onderste helft van de bevolking [7]. Deze extreme concentratie heeft directe gevolgen: terwijl rijke landen tussen de 7.400 en 9.000 euro per jaar per kind uitgeven aan onderwijs, krijgen kinderen in Zuidelijk Afrika slechts 200 euro - een verschil van meer dan 1 op 40 [1][7].
Klimaat en gender versterken de ongelijkheid
De rijkste 10% van de wereldbevolking is verantwoordelijk voor 77% van de broeikasgasemissies die samenhangen met privé-kapitaalbezit [1][7]. Deze groep vervuilt dus het meest, maar heeft ook de middelen om zich tegen klimaatverandering te beschermen. Vrouwen krijgen nog altijd de laagste beloning voor hun werk. Reken je onbetaalde zorgtaken mee, dan verdienen vrouwen wereldwijd slechts 32% van wat mannen per werkuur verdienen [7]. In Europa werken mannen gemiddeld 27 uur per week, vrouwen 20 uur - maar tel je huishoudelijk werk mee, dan werken vrouwen 51 uur en mannen 44 uur per week [1]. De ‘echte’ loonkloof tussen mannen en vrouwen ligt in Azië en Afrika tussen de 80 en 90 procent [1].
Politieke keuzes kunnen de trend keren
Thomas Piketty, een van de auteurs van het World Inequality Report 2026, benadrukt dat ongelijkheid een politieke keuze is [1][6]. Europa toont dat verandering mogelijk is: de top 10% verdient nu 10-15 keer meer dan de onderste 50%, terwijl dat een eeuw geleden nog 100 keer zoveel was [1]. Een mondiale minimumbelasting op miljardairs en centi-miljonairs kan tussen de 0,45% en 1,11% van het wereldwijde bruto binnenlands product opbrengen [7]. Dat geld kan transformatieve investeringen in onderwijs, gezondheidszorg en klimaatadaptatie financieren. Brazilië stelde recent voor om een jaarlijkse vermogensbelasting van 2% op miljardairs in te voeren, maar westerse landen negeerden dit voorstel of waren er zelfs tegen [1]. De keuze ligt voor het grijpen: doorgaan met de huidige trend of kiezen voor een eerlijkere verdeling.