Windpark-drama: Nederland worstelt met energietoekomst op zee
Den Haag, woensdag, 13 augustus 2025.
Minister Hermans staat voor een cruciale uitdaging nu de Nederlandse windparken op zee vastlopen. De oorspronkelijke ambitie van 50 windparken is drastisch teruggeschroefd. Bedrijven aarzelen vanwege torenhoge financiële risico’s en dalende elektriciteitsprijzen. Dit zet de klimaatdoelen onder druk en maakt de toekomst van wind op zee uiterst onzeker. De sector roept om nieuwe contractvormen en meer overheidssteun om de energietransitie vlot te trekken.
Windpark-ambitie dreigt te stranden
Nederland ziet zijn oorspronkelijke plan voor 50 windparken op zee in elkaar zakken. Minister Hermans heeft de doelen inmiddels drastisch bijgesteld: van 50 naar slechts 30 gigawatt windvermogen in 2040 [1]. De financiële risico’s worden bedrijven te groot. Jan Vos van NedZero is duidelijk: ‘Ze kosten miljarden, en niemand kan garanderen dat je over tien jaar genoeg verdient aan stroom’ [1]. De elektriciteitsprijzen dalen terwijl de bouwkosten blijven stijgen, waardoor investeerders afhaken.
Sector roept om steun
De windenergie-industrie vraagt de overheid om nieuwe contractvormen die de financiële risico’s beperken [1]. Concreet willen ze dat de overheid winsten garandeert wanneer elektriciteitsprijzen laag zijn en meedeelt in de winst bij hoge prijzen. Fred van Beers van Sif, dat windpark-fundamenten bouwt, is blij met de meer realistische doelen van 21 gigawatt in 2031 en -10 gigawatt in 2040, maar wil wel snel doorpakken [1]. De sector staat onder druk: Nederlandse windparken kunnen slechts 4.000 uur per jaar voldoende stroom leveren [4].
Technische uitdagingen
Naast financiële problemen kampen windparken met technische uitdagingen. Het zogenaamde ‘zogeffect’ kan de energieopbrengst met wel 15% reduceren, doordat windturbines elkaar beïnvloeden [2]. Onderzoekers bestuderen hoe ze deze verliezen kunnen minimaliseren. Nederland wil ondertussen zijn waterstofambities overeind houden: in 2030 moeten 3 tot 4 gigawatt aan elektrolysecapaciteit worden gerealiseerd [4]. De energietransitie blijft dus een complexe puzzel.