Jouw treinkaartje wordt duurder door kapotte liften en bekladde muren
Utrecht, zondag, 21 december 2025.
Vandalisme op Nederlandse stations kost ProRail jaarlijks 3 miljoen euro. Kapotte liften, ingegooide ruiten en graffiti maken stations onveiliger en minder toegankelijk. Deze herstelkosten worden doorberekend in jouw reiskosten.
Dagelijks 12 meldingen van vernielingen
Elke dag komen er gemiddeld 12 meldingen binnen van vandalisme op Nederlandse stations [1]. ProRail ontvangt jaarlijks zo’n 4300 meldingen van kapotte liften, ingegooide ruiten, bekladde muren, gesloopte wachtruimtes, kapotte prullenbakken en vernielde fietsenstallingen [1]. Die kapotte lift waar jij maandagochtend voor staat? Waarschijnlijk het werk van vandalen. Het gevolg: jij moet de trap nemen met je zware koffer, terwijl een rolstoelgebruiker helemaal niet op het perron kan komen [1]. Karen te Boome, directeur Stations bij ProRail, zegt het zo: ‘Vandalisme op stations is geen onschuldige baldadigheid. Elke kapotte lift, elk vernield scherm en elke bekladde muur raakt duizenden reizigers’ [1].
Fietsenstallingen kosten 1 miljoen per jaar
De rekening is pittig: schade aan fietsenstallingen alleen al kost jaarlijks 1 miljoen euro [1]. Bekladding van muren en objecten voegt daar nog eens 420.000 euro aan toe [1]. Samen met alle andere vernielingen loopt de totale schade op tot ruim 3 miljoen euro per jaar [1]. ProRail besteedt dit geld liever aan betere voorzieningen op stations, maar moet nu constant achter vandalen aan lopen [1]. Het perverse: jij betaalt uiteindelijk mee aan deze herstelkosten via je treinkaartje [GPT]. Graffiti zorgt er bovendien voor dat stations een onveilig gevoel geven [1].
Minder toegankelijke stations door kapotte voorzieningen
Vandalisme maakt stations letterlijk minder toegankelijk [1]. Een kapotte lift betekent dat mensen met een rollator, rolstoel of kinderwagen niet bij het perron kunnen [1]. Een vernield informatiescherm laat je in het ongewisse over vertragingen [1]. ProRail moet deze schade telkens herstellen terwijl het liever investeert in nieuwe voorzieningen [1]. Het is een vicieuze cirkel: hoe meer er kapot wordt gemaakt, hoe minder geld er overblijft voor verbeteringen die het station aantrekkelijker en veiliger maken.