Nederland's eerste driesterrengeneraal eist meer vrouwen voor oorlogssterkte leger
Den Haag, zaterdag, 18 oktober 2025.
Generaal Elanor Boekholt-O’Sullivan, de eerste vrouwelijke driesterrengeneraal van Nederland, stelt dat het leger alleen op oorlogssterkte kan komen door meer vrouwen te werven. Het doel is 100.000 militairen, maar slechts 12% is nu vrouw. In haar nieuwe boek ‘Gewapend met gevoel’ beschrijft ze hoe uitrusting nog altijd op mannennormen gemaakt wordt. Kogelvrije vesten passen niet, helmen zijn te groot en rugzakken rusten niet op vrouwenheupen. Dit leidt tot medische problemen en uitval tijdens opleidingen. De generaal verbindt haar missie aan de strijd tegen geweld tegen vrouwen.
Van uitvaller tot topgeneraal: ‘Ik werk nog altijd 80 uur per week’
Boekholt-O’Sullivan (49) begon op haar achttiende bij Defensie nadat ze een moeilijke jeugd had doorgemaakt en de middelbare school zonder diploma verliet [1]. In 31 jaar dienst klom ze op tot de eerste vrouwelijke commandant van een vliegbasis, de eerste vrouwelijke tweesterren- en later driesterrengeneraal van Nederland [1]. Sinds 2022 zit ze ‘aan de goede tafel’ - hetzelfde invloedrijke overleg als commandant der strijdkrachten Onno Eichelsheim [1]. Deze week verscheen haar boek ‘Gewapend met gevoel’, dat ze op persoonlijke titel publiceerde om verandering te versnellen binnen Defensie [1]. Ze werkt naar eigen zeggen nog steeds zo’n tachtig uur per week [1]. De generaal koppelt haar missie aan de strijd tegen geweld tegen vrouwen, wat aansluit bij haar ontvangst van de Aletta Jacobsprijs [2].
Verkeerde uitrusting zorgt voor medische problemen en uitval
De praktische problemen zijn concreet en pijnlijk. Uitrusting en kleding zijn vaak op mannennormen gemaakt: mannenpakken als uitgangspunt voor blouses, kogelvrije vesten die niet passen bij het vrouwelijk lichaam, te grote helmen en rugzakken die niet op de heupen rusten [1]. Deze verkeerde uitrusting heeft medisch-mechanische gevolgen - veel uitval in opleidingen bij vrouwen komt door fysieke blessures zoals scheenbeenvliesontsteking en gebroken middenvoetsbeentjes [1]. Boekholt beschrijft ook concrete voorbeelden van ongelijke behandeling: een vrouwelijke collega die wegens zwangerschap niet bij een inlichtingendienst kon blijven, tot een incident waarbij de haren van een vrouwelijke pilote werden verbrand [1]. Haar oplossing is niet om eisen te verlagen, maar om materiaal en kleding aan te passen met bijvoorbeeld vrouwenspecifieke rugzakken en lichtere uitrusting, wat ook mannen ten goede kan komen [1].
Van 12 naar 30 procent vrouwen: ‘Diversiteit verbetert effectiviteit’
Momenteel is ongeveer 12% van de militairen vrouw, en inclusief burgerpersoneel ruim 18% - het doel is 30% [1]. Boekholt benadrukt dat diversiteit en inclusie formeel niet haar portefeuille zijn, maar dat ze zich uit persoonlijke overtuiging inzet voor vrouwenemancipatie voordat zij met pensioen gaat [1]. Ze wil organisaties overtuigen dat diversiteit en inclusie de effectiviteit verbeteren [1]. Sommige veranderingen stuitten op weerstand: toen zij uniformaanpassingen introduceerde ontstonden klachten en boosheid [1]. Toch is er vooruitgang: er is een nieuwe business dress ingevoerd en recent werden jurken in de kleuren van landmacht, luchtmacht/marechaussee en marine gepresenteerd na proefprojecten [1]. Op de vraag of ze ooit opperbevelhebber wil worden, antwoordt ze dat ze zou overwegen als men haar daarvoor benadert: dan moet men haar wíllen - iemand die cultuur kan veranderen en dingen in beweging brengt [1].