Paus Franciscus: Het einde van een revolutionair tijdperk
Rome, maandag, 21 april 2025.
Paus Franciscus is op 21 april 2025 op 88-jarige leeftijd overleden in het Vaticaan. Zijn overlijden markeert het einde van zijn hervormingsgezinde en barmhartige leiderschap. Wereldleiders betuigen hun medeleven.
Paus Franciscus overleden in Italië
Paus Franciscus, geboren als Jorge Mario Bergoglio in Buenos Aires, is op maandag 21 april 2025 in het Vaticaan overleden op 88-jarige leeftijd, waar hij de laatste jaren doorbracht[1][3]. Zijn overlijden is bevestigd door kardinaal Kevin Farrell, die in een videoboodschap de wereld op de hoogte bracht van het verlies[1][7]. De paus was bekend om zijn inzet voor hervormingen binnen de Katholieke Kerk en zijn compassievolle leiderschap, waarbij hij zich richtte op armoede en de rol van vrouwen in de Kerk wilde versterken[5][6]. Het voorspelde ‘interregnum’, de periode tussen zijn overlijden en de aanstelling van een nieuwe paus, is begonnen en zal negen dagen duren[3][9].
Reacties van wereldleiders en vervolgprocedures
Vanuit de hele wereld stromen reacties binnen op de dood van paus Franciscus. Koning Willem-Alexander en koningin Máxima hebben hun diepste medeleven uitgesproken en herinneren zich vooral de persoonlijke ontmoetingen met de paus, waaronder een staatsbezoek aan de Heilige Stoel in 2017[8]. Ook premier Schoof roemt zijn toewijding aan barmhartigheid. Het overlijden zet een reeks van strikte procedures in gang, geleid door kardinaal Farrell die nu tijdelijk de administratieve taken van het Vaticaan op zich neemt[2][4]. De paus zal worden opgebaard in de Sint-Pietersbasiliek, zodat gelovigen afscheid kunnen nemen[5]. Dankzij hervormingen van Franciscus zelf, zal zijn begrafenis sober zijn, met behoud van ceremonie maar zonder extravagantie[9].
Toekomst na Paus Franciscus
De focus zal nu liggen op het conclaaf dat volgt om een nieuwe paus te kiezen. Deze vergadering omvat alle kardinalen jonger dan 80 jaar, die bijeenkomen in de Sixtijnse Kapel[4]. Met 110 van de 135 kieskardinalen benoemd door Franciscus zelf, wordt verwacht dat zijn hervormingskoers invloed blijft uitoefenen, zelfs na zijn dood[9]. Ondertussen zal de erfenis van zijn leiderschap, gekarakteriseerd door een streven naar inclusiviteit en moderne hervormingen, nog vele jaren doorklinken binnen de claims en het verloop van de katholieke wereldkerk[6].