Nederland verkent uitzetting asielzoekers naar Oeganda
Den Haag, donderdag, 17 oktober 2024.
Nederland onderzoekt de mogelijkheid om afgewezen Afrikaanse asielzoekers naar Oeganda te sturen. Minister Klever voerde verkennende gesprekken. Het plan stuit op kritiek van ngo’s vanwege slechte omstandigheden in vluchtelingenkampen. Oeganda vangt al 1,7 miljoen vluchtelingen op.
Politieke onderhandelingen en uitdagingen
Nederland overweegt om afgewezen Afrikaanse asielzoekers naar Oeganda te sturen als onderdeel van een breder Europees plan om opvang buiten de EU te faciliteren. Minister Reinette Klever, verantwoordelijk voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingshulp, heeft tijdens een recent bezoek aan Oeganda gesprekken gevoerd met Oegandese ambtenaren. Ook asielminister Marjolein Faber speelt een belangrijke rol in deze verkenning. Hoewel de Nederlandse regering optimistisch is over de mogelijkheid van een deal, stuit het plan op juridische uitdagingen binnen de EU, waar momenteel een verbod geldt op het uitzetten van mensen naar een ander land dan hun land van herkomst[1][2].
Kritiek van ngo’s en humanitaire zorgen
Niet alleen politieke obstakels liggen in de weg, ook humanitaire organisaties uiten zorgen over de omstandigheden in de vluchtelingenkampen in Oeganda. Het land vangt al ongeveer 1,7 miljoen vluchtelingen op, voornamelijk uit buurlanden zoals Zuid-Soedan en de Democratische Republiek Congo. De ngo’s bekritiseren de plannen vanwege de al verslechterende levensomstandigheden en beperkte middelen in de kampen. ‘Je creëert externe centra waar mensen in lamentabele omstandigheden gaan zitten wachten op Godot,’ aldus een vertegenwoordiger van een ngo. Deze kritiek benadrukt de noodzaak van een zorgvuldige afweging van de humanitaire impact van het plan[1][3].
Internationale context en toekomstperspectief
Het idee van opvang in derde landen is niet nieuw. Eerder onderzocht Denemarken mogelijkheden in Rwanda en bouwde Italië opvangcentra in Albanië. Duitsland werkt aan een vergelijkbare overeenkomst met Oezbekistan voor Afghaanse vluchtelingen. Deze internationale context toont aan dat Europese landen naarstig op zoek zijn naar oplossingen voor het complexe asielvraagstuk. Terwijl Nederland zijn opties onderzoekt, blijft het onduidelijk of een overeenkomst met Oeganda werkelijkheid zal worden. De gesprekken zijn nog in een vroeg stadium en hangen af van juridische, politieke en humanitaire overwegingen. Of dit plan ooit verder komt dan de onderhandelingstafel, blijft voorlopig een kwestie van speculatie[2][4].