Nederland zet streep in het zand en vraagt EU-onderzoek naar Israël

Den Haag, maandag, 20 oktober 2025.
Minister Veldkamp stuurt brief naar Brussel voor onderzoek mensenrechten Israël. Hulporganisaties noemen het te weinig.
Veldkamp trekt diplomatieke lijn in het zand
Minister Caspar Veldkamp van Buitenlandse Zaken heeft vandaag, 20 oktober 2025, een brief gestuurd naar de Europese Unie waarin hij een onderzoek vraagt naar of Israël wel mensenrechten respecteert in een verdrag met Europa [1]. De minister waarschuwt Israël en ‘zet een streep in het zand’ door zich harder op te stellen tegenover het land [1]. Dit markeert een diplomatieke koerswijziging van het Nederlandse kabinet, dat tot nu toe Israël steunde in het conflict met Gaza.
Hulporganisaties kritisch: ‘Te laat en onvoldoende’
Hulporganisaties reageren echter kritisch op Veldkamps stap. Michiel Servaes van Oxfam Novib noemt het ‘een diplomatiek muizenstapje’ dat ‘natuurlijk op de regering van Israël en zeker niet voor de mensen in Gaza enige indruk zal maken’ [1]. Servaes benadrukt dat ‘een overgrote meerderheid van de Nederlandse bevolking al langere tijd van het kabinet vraagt dat zij hun koers fundamenteel veranderen’ [1]. Schrijver en journalist Maurits de Bruijn gaat verder en stelt dat ‘met ruggensteun van onze regering heeft Israël daar straffeloos zijn gang kunnen gaan, een totale vernietiging en genocide aangericht’ [1].
Symboliek versus echte verandering
De vraag blijft of deze stap meer is dan symboliek. De Bruijn beschrijft het conflict als ‘geen zelfverdediging’ maar als ‘het afslachten van een bevolking met uiteindelijk tot doel het annexeren en bezetten van nog meer land’ [1]. Servaes van Oxfam Novib waarschuwt dat dit ‘voorlopig vooral van symbolisch belang is en echt een diplomatiek speldenprikje wat in deze vorm geen indruk zal maken in Israël’, maar voegt toe dat het goed zou zijn ‘als dit een aanzet is om die positie los te laten en wel te pleiten voor echte maatregelen’ [1]. Voor Nederlandse burgers betekent dit dat hun regering eindelijk gehoor geeft aan de publieke druk, maar of het echte verandering brengt voor de situatie in Gaza blijft afwachten.