Mestbeleid zaait verdeeldheid: varkens- en kippenboeren in opstand
Nederland, dinsdag, 15 oktober 2024.
BBB-minister Wiersma’s mestplan zet boeren tegen elkaar op. Varkens- en pluimveehouders dreigen met rechtszaken, voelen zich onevenredig geraakt. Melkveehouders krijgen minder strenge regels. Spanning loopt op richting Kamerstemming.
Een verdeelde landbouwsector
Het mestbeleid van minister Femke Wiersma, vertegenwoordiger van de BoerBurgerBeweging (BBB), heeft een wig gedreven in de Nederlandse landbouwsector. Terwijl de Tweede Kamer vandaag, op 15 oktober 2024, stemt over de nieuwe Meststoffenwet, heerst er onvrede onder varkens- en pluimveehouders. Zij beschuldigen Wiersma ervan hen te laten opdraaien voor de mestproblemen van de melkveehouderij, die minder harde maatregelen opgelegd krijgt. Het wetsvoorstel dat de mestproductie per sector beperkt, zou volgens hen leiden tot onevenredige economische schade[1].
Boeren dreigen met juridische stappen
De spanningen lopen hoog op, met dreigementen van rechtszaken door de pluimvee- en varkenssector als Wiersma’s plan wordt aangenomen. Volgens de Nederlandse Vakbond Pluimveehouders en de Producenten Organisatie Varkenshouderij is het beleid ‘bizar’ en ‘absurd’. Ze voelen zich verder in de problemen geduwd door de voorgestelde kortingen op mestproductie: 25% voor varkens en 17% voor kippen, tegen slechts 2% voor melkvee. De boeren vrezen dat deze maatregelen honderden faillissementen zullen veroorzaken, wat een zware klap voor de sector zou betekenen[2][3].
Politieke druk en verdeeldheid
De politieke druk neemt toe, met oppositie van onder andere het CDA en de SGP, die amendementen hebben ingediend om de wet aan te passen. Caroline van der Plas, partijleider van BBB, staat onder druk om de onrustige boerenbasis tevreden te stellen, terwijl de Farmers Defence Force harde kritiek uit op haar aanpak. De situatie dreigt de coalitie te verzwakken, vooral nu de Europese Unie aandringt op strengere mestnormen. Het is een politieke dans op een slap koord, waarbij elke stap gevolgen heeft voor de toekomst van de agrarische sector in Nederland[4][5].