Kabinet Zwijgt over Veiligheidsadviezen Landen Asielzoekers
Den Haag, woensdag, 21 mei 2025.
Het kabinet houdt veiligheidsadviezen van herkomstlanden stil. Dit om te voorkomen dat asieladvocaten en mensensmokkelaars de ambtsberichten misbruiken. Dit besluit lokt scherpe kritiek uit van experts.
Ongenoegen bij Deskundigen en Advocaten
De beslissing van het kabinet om adviezen over de veiligheid van landen voor asielzoekers niet langer publiek te maken, heeft geleid tot veel kritiek van experts en juridische figuren. De overheid beweert dat deze stap bedoeld is om te voorkomen dat advocaten of mensensmokkelaars de rapporten zouden gebruiken voor eigen gewin [1]. Dit idee stuit echter op tegenstand. Professor Thomas Spijkerboer, een autoriteit op het gebied van migratierecht, benadrukt hoe cruciaal deze rapporten zijn voor het beoordelen van de veiligheid voor terugkeer naar landen zoals Syrië of Sudan [1].
Politieke Verstoring en Juridische Betwistingen
De geheimhouding van de ambtsberichten roept ook politieke spanningen op. Partijen zoals GroenLinks/PvdA, vertegenwoordigd door Kati Piri, beschouwen de beslissing van het kabinet als een stap achteruit in de transparantie [1]. Parlementslid Hanneke Podt van D66 noemde het idee ‘erg dom’, omdat het de controle op de veiligheid van terugkeerlanden door het parlement en advocaten belemmert [1]. Ondertussen voorspelt Wil Eikelboom van de Vereniging van Asieladvocaten dat de mate van geheimhouding geen stand zal houden in de rechtbank, gezien de rechter besluiten moet nemen op basis van volledige informatie [1].
Impact op Asielzoekers
Voor de asielzoekers zelf betekent dit dat hun toekomst meer onzeker dan ooit tevoren is. Zonder toegang tot de ambtsberichten kunnen zij, net als hun advocaten, niet goed inschatten of zij veilig terug kunnen keren naar hun herkomstland [1]. Deze geheimhouding kan leiden tot een toename in juridische procedures en vertragingen bij het beoordelen van asielverzoeken. Terwijl het kabinet probeert controle te krijgen over de migratiestromen, lijkt deze aanpak eerder tot chaos dan tot orde te leiden [1].