Burgemeester van Terneuzen gooit de handdoek in de ring na azc-rel
Terneuzen, maandag, 24 november 2025.
Erik van Merrienboer stopt na vier jaar als burgemeester van Terneuzen omdat zijn eigen gemeenteraad en wethouders de komst van een asielzoekerscentrum blokkeren. De situatie illustreert perfect hoe de landelijke spreidingswet lokale bestuurders in een onmogelijke positie brengt. Van Merrienboer had juist de kar getrokken voor een regionaal opvangcentrum voor 200 mensen op bedrijventerrein Handelspoort, maar stuitte op felle weerstand uit wijken als Driewegen en Zeldenrust. Na twee mislukte stemmingen in oktober klapte op 13 november een meerderheid van 16 tegen 13 raadsleden definitief de deur dicht. Voor de burgemeester was dit het sein om zijn conclusies te trekken en zijn ontslag in te dienen.
Van Merrienboer trekt de stekker eruit
Van Merrienboer kondigde vandaag aan dat hij zijn ontslag zal indienen bij de ministers van Binnenlandse Zaken en Justitie en Veiligheid [1]. Hij is sinds 1 mei 2021 burgemeester van de Zeeuwse gemeente [1]. In zijn brief aan de gemeenteraad schrijft hij dat de situatie heeft geleid tot ‘een inbreuk op het vertrouwen in de samenwerking met uw raad’ en een ‘nagenoeg onuitvoerbare bestuurlijke spagaat’ [1]. Het college besloot na het negatieve raadsadvies van 13 november de ontwerpvergunning voor de regionale opvanglocatie aan de Handelspoort te weigeren [1][2]. Van Merrienboer overweeg het collegebesluit voor vernietiging voor te dragen, maar zag hiervan af omdat hij dat als te grote wissel op de samenwerking in Terneuzen beschouwt [1].
Wat betekent dit voor andere gemeenten?
Dit opstappen toont hoe de landelijke spreidingswet burgemeesters in een klem zet tussen landelijke verplichtingen en lokale weerstand [2]. Terneuzen liep juist voorop met een kleinschaligere en meer activerende asielopvang, die landelijk als gewaardeerd voorbeeld geldt [1]. De gemeente heeft al langer een crisisnoodopvang zonder overlast in de oude bibliotheek en ontwikkelt een aanpak voor flexwonen [1]. Voor andere gemeenten die nog met vergelijkbare plannen worstelen, is dit een waarschuwing: zelfs als je alles ‘goed’ doet, kan lokale weerstand je burgemeester de das omdoen. De opvanglocatie zou plaats hebben geboden aan 200 statushouders en asielzoekers [3].
De politieke nasleep
Van Merrienboer stelt zich hardop de vraag: ‘Wat zijn nu werkelijk de overwegende, met feiten te onderbouwen bezwaren tegen de vergunning?’ [3]. Zowel de raad als het college hadden de plannen vorig jaar nog goedgekeurd [3]. Nu moet er snel een waarnemend burgemeester komen, want gemeenten zonder burgemeester raken vaak verlamd in hun besluitvorming. Voor inwoners van Terneuzen betekent dit politieke onrust vlak voor de gemeenteraadsverkiezingen. En voor asielzoekers? Die moeten weer elders onderdak zoeken, terwijl de landelijke opvangcrisis voortduurt.